Ana içeriğe atla

Yedi Yıldız

Gözlerini kapatıp huzurlu bir ölümü tasarladın mı kendine?
Yemyeşil bir ormanın içinde
ya da sarp bir kayalıkta
uçurumun kenarında...
Kendi uçurumumuz, ölümümüz değil midir zaten ?
Ahşap evlerde takılı kaldı rüyalarımız.
Halbuki kanepede şöyle bir uzanıp
kitap okumalıydık.

Bir pencere açılıyor aydınlığa doğru
Yükseklerde süzülen kuşlar sesleniyor
Bembeyaz bir karanlığın içinde kalmış
Önünü göremeyen
Şu insanlara...

Gökyüzünde yedi yıldız göz kırpıyor
Karanlıkların en dibinden 
Varla yok arası
Bu sessizliği bozuyor.
Duyuyor musun?
Şarkı söylüyor.


Simge Damar

 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BÜTÜN

Anın parçalanmaz geçitleri paramparça oldu. O boşluktan içeri ışık girdi. Esaretinde bağımsız bir içtenlikle Sildi göz yaşlarını. Sırılsıklam karşılaşırsan kendine Şaşırma! Sınırlı anlayışlarınla Dağıldın bu çatışmada Ama yok olmadın da o farkındalıkta! Simge Damar
Yorum Gönder
Devamı

Yeryüzündeki Tek Çatımız Gökyüzü

      Aile büyüklerimizin çoğu Bulgaristan ve Romanya göçmeni. Zamanında Türkiye’ye gelen aile büyüklerimiz göçebe hayatını devam ettirmek zorunda kalmışlar. Çünkü, Türkiye’de istenmemişler. Türk olmalarına rağmen. İstenmeme sebepleri ise ecnebi diye nitelendirdikleri yabancı kültürü Türkiye’ye onların getirmesiymiş. Bu bilgileri dedeme de dedesi anlatmış. Zar zor yerleşebilen göçmenler hep bir arada yaşar, yaptıkları evlerin dışını mavi renge boyarlar maviyi çok severlermiş. Dış cephesi mavi olan bu evlere dışarıdan bakanlar anlarmış ki bu ev göçmen evi. Göçmenlerin h emen hemen her eşyası mavi olurmuş.  Müstakil evlerinin dışını da hala usulen mavi boyarlar. -  Peki bu mavi ne anlama geliyor ? - Gökyüzü.  Cevap bu kadar basitti. Sonra dedem anlatmaya başladı. Göçmenler kolay kolay bir yere ait hissedemiyorlar, orayı ev veya yurt olarak benimseyemiyorlarmış. Gökyüzü ise nereye giderlerse gitsinler onların tek çatısı olmuş.  Göçmenler arasında mavi renginin anlamı, yeryüzündeki tek ç
4 yorum
Devamı

Dönme Dolap

  Çok eskidi bakışmalar baş başalar Sessizlik saatlerini çalan çanlar Şimdi bir bahar akşamı kokusu Bol sohbetli, çaylı Hava hafiften esiyor Gün batımının o nahoş turuncusu  Bizde sohbetler doğuruyor O bahar akşamlarının  Ilık sohbetleri Dönme dolap gibi Aynı yere defalarca gelir Biz yine de güleriz.
Yorum Gönder
Devamı